Poolse
(wees)kinderen
aan het
lachen
Tover
een
lach
Tover een lach op het gezicht van Poolse (wees-)kinderen. Met dat doel vertrekken we op donderdag 7 september 2023. Vijf Tesla's vol spullen en cadeautjes voor vier kindertehuizen in de provincie Opolski. We worden overal zo gastvrij ontvangen! Ballonnen, vlaggetjes, heerlijke zelfgemaakte hapjes en drankjes, liedjes, dansjes, mooie ontmoetingen, bijzondere verhalen en blije kinderen - ook wij staan met vrolijke gezichten (en zeker af en toe een traantje wegpinkend) bij elke locatie te genieten van het plezier dat de kinderen beleven aan ons bezoek.
We gingen aan de slag!
De voorbereiding voor deze reis is al maanden eerder begonnen. Vrienden, collega’s, familie en zelfs winkels helpen mee door spullen en geld te doneren. Tot het moment van vertrek wordt er nog van alles opgehaald, ingepakt en verdeeld over de vijf auto’s.
We zoeken persoonlijke cadeautjes uit voor de ruim zestig kinderen in de leeftijd van vier tot achttien jaar. En speelgoed voor de vier locaties. Denk aan voetbalgoals, hangstoelen en hotwheelsbanen en autootjes. Een aantal tieners die bijna op zichzelf gaan wonen, krijgen een grote tas met spullen voor hun uitzet. We nemen ook huishoudelijke zaken mee; die worden verdeeld over de vier huizen die we bezoeken.
Daar
gaan



Welkom
Ballonnen, een bord met ‘Hallo, leuk dat je er bent!’ erop, vrolijke kindergezichten: wat een hartelijke ontvangst in Korfantów! In de tuin staat het door Tesla wensrit gedoneerde zwembad dat eerder in de zomer al was vooruitgestuurd. De locatie is nieuw en we krijgen een rondleiding met uitleg en de kinderen laten soms verlegen maar vaak heel trots hun plekje in de gedeelde kamers zien. Op de veranda staat drinken en zelfgemaakte taart en hapjes klaar en schrijven we een bericht in het dagboek van het huis. De kinderen spelen spelletjes in onze auto’s – Beach Buggy, Caraoke blijken favoriet. Als we voorstellen een rondje te rijden, kiest iedereen voor zijn of haar favoriete auto. Met drie kids achterin en één voorin raak ik de andere Tesla’s al snel kwijt en rijd ik een aantal rondjes door het plaatsje waarbij de kinderen ineens prima Engels spreken en links en rechts roepen om te zorgen dat ik niet verdwaal. Onderweg zwaaien ze naar vriendjes en genieten ze luidkeels van het snelle optrekken. Als het tijd is om weg te gaan naar de volgende bestemming, krijgen we van sommige kinderen wel drie knuffels of high-fives. We zouden best langer willen blijven, maar er staat vandaag nog een bezoek op het programma.



Door
naar
Nysa





Dodge RAM Poland
Als we zaterdagochtend vertrekken, staan er ook drie leden van Dodge RAM Poland met hun indrukwekkende voertuigen op de parkeerplaats. We rijden in colonne weg en deze RAM's sluiten aan. De omgeving wordt landelijker en we slaan steeds kleinere verlaten weggetjes in. Dan klinkt door de portofoon lichtelijk ongerust de opmerking: "Jongens, volgens mij word ik gevolgd". Niet iedereen heeft de mededeling van Oskar gehoord dat hij ze heeft uitgenodigd om mee te gaan vandaag. Gelukkig kunnen we er later om lachen. En blijken de bestuurders van deze ruig uitziende auto's heel aardige mensen te zijn met het hart op de goede plek.Door
naar
Jasienica




Paczków
Na een klein half uur komen we aan bij het huis in Paczków. We worden weer enthousiast ontvangen door de kinderen en de leiding en er staat heerlijke taart, fruit en hartige hapjes op de tafels buiten voor ons klaar. Samen met de leiding en de kinderen genieten we ervan. We delen de speciaal uitgezochte cadeautjes uit en ook hier krijgt iedereen een bijzondere mok met hun naam erop en een speelgoedtesla. Dan blijkt ook hier de hit ‘Solo’ populair en zitten de kinderen dansend achter het stuur of op de passagiersstoel mee te zingen – zo leuk om te zien! We nemen natuurlijk de kinderen nog een stukje mee in de auto om een ritje te maken door het plaatsje – veel ruimte om hard op te trekken is er niet in het bijzonder mooie oude stadscentrum, maar de kinderen vinden het allemaal prachtig. En wij natuurlijk ook. We zijn onder de indruk van de verhalen van de leiding en de spontaniteit van de kinderen. Uit de dankwoorden van de leiding en de blije reacties van de kinderen op ons bezoek blijkt dat onze actie zeer gewaardeerd wordt. Dan komt ons bezoek aan de kinderen van deze vier kindertehuizen in Polen toch echt tot een einde. Wat een bijzondere wensrit. Dankbaar en blij dat we zo’n zestig kinderen hebben zien lachen. En dat ze ons hun verhaal hebben willen vertellen, raakt ons diep. Tijd en aandacht, gezien en gehoord worden. Zo belangrijk voor elk kind, dat gunnen we ze van harte. We gaan graag nog een keer terug!








De
terugreis
begint

