Toen iedereen zat controleerde wij nog even of iedereen in het bezit was van een Oekraïens paspoort. Wij nemen deze niet in en maken er geen kopieën van. Maar mochten we gecontroleerd worden hebben wij alles bij ons. Na een kleine vertraging konden we de reis naar Nederland beginnen. We waren goed en wel een half uur onderweg en toen sloeg het noodlot toe. Een lekke band bij 1 van de auto’s. Deze kwam stil te staan langs de snelweg. Een gevaarlijke plek, dus met de andere auto’s werden de passagiers van de snelweg gehaald en bij een tankstation in veiligheid gebracht. De defecte auto moest eerst weggetakeld worden alvorens deze gerepareerd kon worden. Samen met 1 andere auto zijn beide auto’s achter gebleven.

Intussen vervolgde de andere auto’s hun weg naar Nederland. Onderweg is het een stuk rustiger in vergelijking met de eerste keer. De mensen zijn wat stiller. Zo zie je maar weer, iedereen is anders, beleeft het anders. Toch is dit weer een hele bijzondere reis voor ze. Onderweg hebben we weer gezamenlijk gegeten. Zo heb je toch even een momentje met iedereen tezamen. Nadat wederom de auto’s en wijzelf weer vol waren kon de weg vervolgd worden. Volgende stop, Apeldoorn.

Bij de supercharger in Apeldoorn is iedereen verzameld en kon de laatste verdeling van de auto’s beginnen. Onze last mile drivers zijn ook gearriveerd. Die nemen het, in geval van vermoeidheid, over van diegene die vanuit Polen is komen rijden. Een kop koffie, laptop en de hulp vanuit de groep heeft enorm bijgedragen alles weer vloeiend te laten verlopen.

De eindbestemmingen zijn bekent dus de laatste kilometers kunnen beginnen. Het is al laat in de avond voor we uit Apeldoorn vertrekken, maar het is nu relatief nog maar een klein stukje. De route gaat via Amersfoort naar Amsterdam om vervolgens aan te komen bij de bestemming net iets ten noorden van Alkmaar. Op beide adressen werden de passagiers met open armen ontvangen. Prachtige kamers en soms zelfs huizen. Daar ligt een goede basis voor een warm en veilig thuis.